Bagaimana untuk mengira kadar diskaun

Diskaun adalah kaedah menentukan nilai masa hadapan aliran tunai, iaitu: membawa jumlah pendapatan masa depan setakat ini. Untuk menilai dengan betul nilai mereka, perlu mengetahui nilai ramalan pendapatan, perbelanjaan, pelaburan, struktur modal dan kadar diskaun, i.e. kadar pulangan ke atas modal yang dilaburkan.

Manual arahan

1

Selalunya, kadar diskaun ditakrifkan sebagai kos purata wajaran modal. Apabila menggunakan kaedah ini, anda akan mendapat hasil yang paling objektif. Untuk mengira kadar diskaun, gunakan formula berikut: WACC = Re (E / V) + Rd (D / V) (1-Tc), di mana Re adalah kadar pulangan atas ekuiti (kos ekuiti), %; E ialah nilai ekuiti pasaran; D ialah nilai pasaran modal yang dipinjam; V ialah jumlah kos modal dan saham syarikat yang dipinjam (ekuiti); Rd ialah kadar pulangan atas modal yang dipinjam (kos modal yang dipinjam);

2

Anda boleh mengira kadar diskaun untuk ekuiti seperti berikut: Re = Rf + b (Rm-Rf), di mana Rf adalah kadar pulangan bebas risiko nominal; Rm adalah kadar purata pulangan di pasaran saham; (Rm-Rf) pekali yang menunjukkan perubahan dalam harga saham syarikat berbanding dengan perubahan harga saham dalam segmen pasaran ini. Di negara-negara yang mempunyai pasaran saham maju, nisbah ini dikira oleh agensi analisis khusus.

3

Walau bagaimanapun, perlu diingat bahawa pendekatan ini tidak membenarkan semua perniagaan mengira kadar diskaun. Ia tidak terpakai kepada syarikat yang tidak membuka syarikat saham bersama, i.e. Jangan berdagang saham di pasaran. Di samping itu, ia tidak boleh digunakan oleh syarikat yang tidak mempunyai data untuk mengira b - pekali mereka. Dalam kes ini, perusahaan perlu menggunakan kaedah yang berbeza untuk mengira kadar diskaun.

4

Kaedah kumulatif untuk menilai premium risiko adalah berdasarkan dua andaian. Pertama, jika pelaburan bebas risiko, maka pelabur akan menuntut pulangan bebas risiko di modal mereka. Kedua, semakin tinggi pemilik modal menilai risiko projek, semakin tinggi persyaratan untuk keuntungan. Berdasarkan ini, kadar diskaun ditentukan seperti berikut: R = Rf + R1 +.. + Rn, di mana Rf adalah kadar pulangan bebas risiko nominal; R1..Rn adalah premium risiko untuk pelbagai faktor. Kehadiran setiap faktor dan nilai mereka boleh didapati oleh pakar. Kaedah ini bersifat lebih subyektif, kerana jumlah premium risiko bergantung kepada pendapat peribadi ahli.